جعفري ثابت

تكليف ما روشن است. اولاً ما بايد بدانيم كه ظهور وليّ عصر صلوات الله عليه همان طوري كه با اين انقلاب ما يك قدم نزديك شد، با همين انقاب ما باز هم مي تواند نزديك تر بشود. يعني همين مردمي كه انقلاب كردند و خود را يك قدم به امام زمانشان نزديك كردند، مي توانند باز هم يك قدم و يك قدم ديگر و يك قدم ديگر همين مردم خودشان را به امام زمان نزديك تر كنند. چطور؟ اولاً هرچه شما بتوانيد دايره اين مقدار از  اسلامي كه من و شما در ايران داريم-مبالغه نمي كنيم، اسلام كامل البته نيست، اما بخشي از اسلام را اين ملت توانسته در ايران پياده كند-همين مقدار از اسلام را هرچه شما بتوانيد در آفاق ديگر عالم، در كشورهاي ديگر، در نقاط تاريك و مظلَم ديگر گسترش و اشاعه بدهيد، همان مقدار به ظهور وليّ امر و حجتِ عصر كمك كرديد و نزديك شديد.

ثانياً، نزديك شدن به امام زمان نه نزديك شدن در مكان هست و نه نزديك شدن به زمان. شما كه مي خواهيد به ظهور امام زمان نزديك بشويد، ظهور امام زمان يك تاريخ معيني ندارد كه صد سال ديگر مثلاً، يا پنجاه سال ديگر، تا ما بگوييم كه ما از اين پنجاه سال، يك سال و دو سال و سه سالش را گذرانديم، چهل و شش سال و چهل و هفت سال ديگر باقي مانده، نه. از لحاظ مكان هم نيست كه ما بگوييم ما از اينجا حركت مي كنيم به طرف مثلاً شرق يا غرب عالم، يا شمال يا جنوب عالم تا ببينيم كه وليّ عصر كجاست و به او برسيم، نه. نزديك شدن ما به امام زمان يك نزديك شدن معنوي است، يعني شما در هر زماني تا پنج سال ديگر، تا ده سال ديگر، تا صد سال ديگر كه بتوانيد كيفيت و كميّت جامعه ي اسلامي را افزايش بدهيد، امام زمان صلوات الله عليه ظهور خواهد كرد. اگر بتوانيد در درون خود جامعه تان -همان جامعه ي انقلابي- تقوا و فضيلت و اخلاق و دين داري و زهد و نزديكي معنوي به خدا را در خود و ديگران تأمين كنيد، پايه و قاعده ي ظهور وليّ عصر صلوات الله و سلامه عليه را مستحكم تر كرديد و هر چه بتوانيد از لحاظ كميّت و مقدار، تعداد مسلمانان مؤمن و مخلص را افزايش بدهيد، باز به امام زمان و زمان ظهور وليّ عصر نزديك تر شديد. پس ما مي توانيم قدم به قدم جامعة خود و زمان و تاريخ خود را به تاريخ ظهور وليّ عصر صلوات الله و سلامه عليه نزديك كنيم؛

گرفته شده از صفحات 409 و 410 كتاب انسان 250ساله.

باسلام خدمت همه دوستداران و ارادتمندان اهل بیت علیهم السلام 

منم از قافله اربعین جامانده ام

پارسال این موقع در تلاطم آماده شدن بودیم امسال با کوله باری از غم  به کاروان اربعین نظاره گرم. هرکه میخواهد برای پیوستن به کاروان  اربعین خداحافظی کند گریه امان نمی دهد تا حرف دلم را بگویم و التماس دعای جانانه ای داشته باشم. ان شاء الله که قسمت همه عزیزان یک زیارت اربعین دسته جمعی باشد . انسان در این راه خستگی نمی شناسد و خواب معنا ندارد .

چشمهایم کاروان کربلایان را بدرقه می کنند اما دلم را به کربلای حسین می برد پای دل  و پای جسمم هر دو اسیرند.

نفس به نفس پیاده روان می مانم تا به کربلا گامهایم گرچه خسته است و پای رفتنم جا مانده اما دلم با آنان همسفر کربلاست خدایا شاهد باش خواستار حسینم……

گرچه با کوله ای از غم با زائران وداع می کنم اما کوله عشقم لبریزتر می شود به دیار عاشقان

روی کوله سبز سفرم گر چه امسال گرد غربت نشسته اما عکس رهبرم و امامم و سردار سلیمانی همچنان تداعی گر تنفس به عشق زیارت در اربعین است. 

اللهم رزقنا زیاره الحسین فی الدنیاو شفاعه الحسین فی الاخره